op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 17, Preludium As-dur
Kasownik przed najwyższą nutą ostatniej ósemki pr.r. znajduje się tylko w KFI. W A i tych źródłach, w których zachowano oryginalny układ graficzny – KF i Wn – nie jest to błędem, gdyż 
na tej wysokości znajduje się przed umieszczoną na górnej pięciolinii 2. ósemką l.r. Znak, choć oczywisty, powinien być uzupełniony w Wf (→Wa), które partię l.r. wydrukowały w całości na dolnej pięciolinii (jak w naszych transkrypcjach), czego jednak nie zrobiono.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość
