op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 17, Preludium As-dur
Notacja chromatyczna A (→KF,Wf) jest w tych taktach bardzo niedokładna, choć gęsta faktura, a zwłaszcza liczne zdwojenia pozwalają bez problemu ustalić strukturę harmoniczną, a co za tym idzie, właściwy tekst. W poniższym zestawieniu identyfikujemy więc pominięte znaki chromatyczne wysokością nut uwzględniającą ich działanie:
- w t. 44 brakuje krzyżyków cis1 zarówno w pr.r. (2. ósemka), jak i w l.r. (6. ósemka) oraz kasowników e(1) i h(1);
- w t. 45 brak kasowników h i e2 oraz krzyżyków cis1 i fis2;
- w t. 46 brak wszystkich 5 kasowników l.r. w 1. połowie taktu oraz
h1 na 5. ósemce.
Znaki dodano w Wn i Wa (w Wa1 oprócz h w t. 44 i h1 w t. 46, uzupełnionych w Wa2). Ponadto w Wn 
przeznaczony dla cis1 w t. 45 postawiono błędnie na wysokości h.
Kasowniki przed oktawą h-h1 w t. 44 zostały także dopisane w WfD.
Znacznie dokładniejszą notację niż A ma KFI – pominięty został tylko gis w t. 44 i 5 kasowników w partii l.r. w 1. połowie t. 46.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Dopiski WfD, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Niedokładności A, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość
