Cztery znaki w A to typowe akcenty długie, co jednak odtworzono w miarę dokładnie tylko w Wf. Znaki w KF są nieco dłuższe, a w Wn rozciągnięto je na całą długość grup szesnastkowych. W Wa, tak jak w poprzednim takcie, uznano znaki za akcenty i podwojono, opatrując nimi osobno prawą i lewą rękę.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Niedokładności KF
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki