op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 4, Preludium e-moll
Zarówno w t. 11, jak i 19 przednutki w A (→Wf→Wa) są nieprzekreślone, a w KF (→Wn) – przekreślone. Chopin nie zawsze rozróżniał oba rodzaje przednutek – jest wiele sytuacji, w których kontekst wskazuje na użycie krótkiej przednutki, mimo zapisu bez przekreślenia, np. Preludium D nr 5, t. 39 czy w Mazurku g op. 24 nr 1, t. 41. W Preludium jednak istnieją przesłanki, by sądzić, że Chopin nie miał na myśli krótkiej przednutki:
- pochodzące od Chopina wpisy w WfD, z których ten w t. 19 niewątpliwie oznacza, że przednutce należy nadać wartość zwykłej ósemki (wpis w t. 11 jest trudniejszy do interpretacji, ale zdaniem redakcji również wskazuje na takie właśnie wykonanie – można w nim widzieć wiązanie ósemkowe i akcent);
- dwie ósemki występują w analogicznych miejscach – w t. 10 i 18 – w As.
Z drugiej strony zapis z użyciem przednutki daje pewną swobodę w realizacji rytmicznej tego motywu. Można bowiem przypuszczać, że interwencja lekcyjna Chopina w WfD miała na celu korektę zbyt krótkiego wykonania przednutki, najprawdopodobniej tak, jak by była przekreślona – szybko, lekko i w sposób antycypowany (zbiór egzemplarzy lekcyjnych pani Dubois obfituje w znaki synchronizacji korygujące ich antycypowane wykonanie). Biorąc to pod uwagę, redakcja zaleca łagodny, lecz nierówny podział ćwierćnuty – 
.
Warianty wynikające z powyższych różnic zapisu podajemy w uwagach do t. 10-11 i 18-19.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD, Przednutki nieprzekreślone, Adiustacje Fontany
notacja: Ozdobniki
