|
Ciągły łuk w A ! miniat: wycinek, t. 7-13 (te puste, ale z łukiem), tylko dolna 5-linia z łukiem i numerami. |
|
|
2 łuki, w tym do końca t. 50 w KF (→Wn) EZnieU: prawy do 50, bez łuku w następnej linijce i lewy w t. 56 |
|
|
3 łuki, w tym do t. 51 i do końca t. 54 w Wf (→Wa) EZnieU1: prawy do 51 + 52-4 + lewy 56 |
|
|
2 łuki, w tym do t. 55, alternatywna propozycja redakcji EZTU prawy do końca 51 + EZnieU : 52-54 + lewy od 56 |
|
|
3 łuki, w tym do t. 51 i 55, inna propozycja redakcji EZnieU1 : prawy do końca 51 + lewy od 56 + EZnieU2 52-54 |
Takty te, choć w rękopisach niewypisane, są w A opatrzone łukiem obejmującym t. 48-58. Należy więc przyjąć, że łuk ten ma zastąpić łukowanie występujące w odpowiednich taktach za pierwszym razem (t. 34-40). Z kolei pominięcie tego łuku w KF nakazuje właśnie powtórzenie łukowania t. 34-40, co zrealizowano w Wn (wersja ta obciążona jest pomyłkowym pominięciem przez kopistę łuków w t. 35-39 = 51-55). Rozwiązanie polegające na powtórzeniu łukowania występującego za pierwszym razem przyjęto także w Wf (→Wa). Wersję tę, opartą na łukowaniu A odnoszącym się do realnie zapisanego tekstu t. 34-40, a nie pustych taktów, można traktować jako równorzędny wariant. Podobny charakter mają także dwie alternatywne propozycje redakcji – pierwsza oparta jest na wersji Wf, uwzględnia jednak bardziej prawdopodobną interpretację łuków A w t. 34-35 = 50-51, druga stanowi kompromis między wersją z trzema łukami a ciągłym łukiem A. Przesłanką dla powyższych propozycji jest budzący wątpliwości zakres łuku A w omawianych taktach, co stawia wiarygodność jego dosłownego odczytywania pod znakiem zapytania – patrz uwaga do t. 57-59.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy KF
notacja: Łuki
