WfS
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 3-7

Palcowanie wpisane do WfD

!!!   miniat: wycinek, t. 3, tylko górna 5-linia.
EZTU w t. 3 i 7.

Cyfra palcowania wpisana do WfS

EZnieU t. 3

Bez palcowania lekcyjnego

W tekście głównym podajemy niewątpliwie Chopinowskie palcowanie wpisane do WfD w t. 3 i 7. Kluczowy element tego palcowania – 4. palec dla półnuty ges2 – dopisany został także w WfS. Charakterystyczny dla aplikatury Chopinowskiej nadkład 4. palca nad piątym i zesunięcie 4. palca z czarnego klawisza na biały wskazane zostały także w analogicznych t. 22 i 78. Patrz też t. 14, 15-16 oraz np. Sonata b op. 35, cz. III, t. 31 czy Nokturn H op. 32 nr 1, t. 37.
Zdaniem redakcji, dwukrotne wskazanie 1. palca oznacza wykonanie tych nut pr.r., ale nie jest to explicite zaznaczone (jak np. w t. 9), a wykonanie l.r. jest również możliwe. Za pr.r. przemawia następujące rozumowanie – wszystkie nuty mające wiązanie na dolnej pięciolinii powinny być z zasady wykonywane l.r., co w tym kontekście implikuje właśnie takie palcowanie, które tym samym nie wymagałoby w ogóle oznaczania. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD, Dopiski WfS

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

.