dim. i poco cresc. w KFI !!! miniat: wycinek t. 6, tylko górna 5-linia. EZnieU t. 6, i 15 |
|
Obficiej występujące określenia wykonawcze KFI – dim. w t. 6, w t. 11 i poco cresc. w t. 15 – mogły się wiązać ze spokojniejszym tempem Preludium. Chopin przypuszczalnie uznał, że wskazanie tak licznych niuansów dynamicznych (także za pomocą widełek i akcentów) mogłoby w ostatecznym, szybszym tempie sprowokować wykonanie nadmiernie egzaltowane, pozbawione lekkości. Zdaniem redakcji, można je stosować w niewielkiej skali, odpowiedniej dla ogólnego charakteru, wyznaczonego zarówno przez określenia Vivace i leggieramente, jak i przez dramaturgię całego cyklu. Inspirujące może być np. porównanie t. 6 z t. 15:
- dim. w t. 6 zamyka pierwszą frazę, a akcent w t. 7, podkreśla zaskakujący, modulujący akord, którym rozpoczyna się druga fraza, dopełniająca pierwszą jako jej antyteza;
- poco cresc. w t. 15 prowadzi do nowej myśli, kontynuującej (ta sama l.r.) i rozwijającej (modulujące f2 w melodii) poprzednią.
Patrz też t. 27-30 i 32.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Określenia słowne
Powrót do adnotacji