Utwór:
op. 28 nr 14, Preludium es-moll
|
2 znaki w t. 16-19 w A
! miniat: 2. połowa 16 (z całym znakiem) + t. 17, wycinek (tu kombinowany). TGTU
|
|
|
2 znaki w t. 16-17 w KF (→Wn)
EZnieU
|
|
|
1 znak w t. 16-19 w Wf (→Wa)
EZnieU1
|
|
..
T. 16 zamyka w A linijkę tekstu, a widełki kończą się dość wyraźnie za kreską taktową. Być może to spowodowało połączenie go ze znakiem w t. 17-19 w jedno długie . Zdaniem redakcji, interpretacja taka jest nieuzasadniona, gdyż w dwóch poprzednich linijkach widełki również są w A przeciągnięte poza kreskę taktową, co niemal na pewno jest tylko niedokładnością (por. też niedokładne, zachodzące na siebie znaki w t. 5-6 i 9). W tekście głównym zachowujemy więc rozdzielone znaki, zwłaszcza że drugi z nich zaczyna się dopiero od 2. miary t. 17. Notacji A nie odtworzył poprawnie także Fontana, który znak w t. 17 rozpoczął już na początku taktu, ale nie wpisał jego dokończenia w t. 18-19.
kategoria redakcyjna:
Różnice w źródłach
zagadnienia:
Zakresy widełek dynamicznych
, Adiustacje Wf
, Błędy KF
, Niedokładności KF
|