|
|
Akcent długi w Af !!! miniat: wycinek. EZnieU bez nawiasów = kreska taktowa i akcent długi |
|
|
EZnieU1 + kr.takt i akcent |
|
|
|
|
|
|
|
|
Alternatywna, wariantowa propozycja redakcji EZnieU (kr. takt. i akcent) + EZTU widły |
w Doprecyzowanie oddalania się muzyki przed końcowym akcentem to ostatnie z grupy Chopinowskich ulepszeń zapisanych najprawdopodobniej już w [An] (→Wn1). Wcześniejsze rozpoczęcie znaku w Wn2 to zapewne dowolność – często stosowane dopasowanie do struktury rytmicznej, w tym wypadku taktu.
Akcent w Af jest długi, podobny do tych w t. 174-176. Znak w Wf jest jednak krótki, co przypuszczalnie jest skutkiem przesunięcia go, tak by nie przecinał się z laseczką ósemki gis. Nie jest natomiast jasne, czy akcent Af i widełki Wn1 określają różne koncepcje wykonania, czy tylko różne aspekty tego samego wykonania. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy tekst Wn1, a jako rozwiązanie alternatywne proponujemy bazującą na nim wersję wariantową.
Patrz t. 173-176
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia:
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki