![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 1, t. 1-26
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
![](/build/images/x_button.png)
W obu autografach nie ma przywracającego e na 3. mierze taktu, co jest oczywistym przeoczeniem. Znak dodano w Wf (→Wa), co mogło być dziełem adiustatora. Ma go również Wn, a ułożenie znaków przed tym dwudźwiękiem w Wn1 również wskazuje na dodanie znaku w druku (por. prawidłowy układ w Wn2).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy A, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Af, AI, Wf1, WfD, Wn1, Wn2, Wa1