W Af akcenty w t. 139-140 są wyraźnie krótsze od trzech poprzednich w t. 134, 136 i 138, toteż odtwarzamy je jako krótkie. Jeśli jednak porównać je z rozmieszczeniem nut, okaże się, że są one praktycznie tej samej długości – każdy sięga mniej więcej do połowy trioli. Najprawdopodobniej więc w intencji Chopina wszystkie miały być akcentami długimi, tak jak to jednoznacznie przekazuje Wn.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki