|
!!! miniat: wycinek t. 61 i ósemka 62, tylko górna 5-linia. EZTU |
|
|
EZnieU tylko 62 |
|
|
2 łuki konwencjonalne w Wn2 EZnieU |
W tych i wszystkich podobnych taktach łuki łączące przednutki z następującymi po nich ósemkami dochodzą w A1 i Wn1 zawsze do dolnej nuty dwudźwięku. W tym okresie życia Chopina takie "pionowe" łuki oznaczały z reguły arpeggio, realizowane w następujący sposób: 
(w t. 71 
). W Wn2 we wszystkich miejscach łuki odtworzono jako znaki konwencjonalne, łączące przednutkę z górną nutą ósemki (w t. 71 łuk łączy dolne nuty przednutki i ósemki). O tym, że była to celowa adiustacja, świadczy t. 69, w którym taki konwencjonalny łuczek dodano, mimo że w Wn1 w ogóle nie ma łuku przy przednutce. Sugerowane przez tę pisownię wykonanie bez arpeggia jest, zdaniem redakcji, dopuszczalne, jeśli może ułatwić zachowanie precyzyjnego rytmu i artykulacji, nie wynika jednak z oryginalnej notacji Chopinowskiej.
Najpoważniejsze zniekształcenia tego elementu zapisu występują w Wf i Wa – większość łuków pominięto (6 na 10 w Wf, 9 na 10 w Wa), a pozostałe odtworzono jako znaki konwencjonalne (z wyjątkiem t. 81 w Wf).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn
notacja: Ozdobniki