mUltimate Chopin

Strona:

Źródło tekstu:

s. 2, t. 28-40

s. 1, t. 1-27

s. 2, t. 28-40

s. 3, t. 41-54

s. 4, t. 55-69

s. 5, t. 70-84

s. 6, t. 85-97

s. 7, t. 98-110

s. 8, t. 111-125

s. 9, t. 126-138

s. 10, t. 139-148

s. 11, t. 149-159

s. 12, t. 160-173

s. 13, t. 174-187

s. 14, t. 188-201

s. 15, t. 202-213

s. 16, t. 214-226

s. 17, t. 227-238

s. 18, t. 239-252

s. 19, t. 253-264

s. 20, t. 265-279

Tekst główny

Wf - Wydanie francuskie

Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie

WfD - Egzemplarz Dubois

Wn - Wydanie niemieckie

Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie

Wn1a - Zmieniony nakład Wn1

Wn2 - Drugie wydanie niemieckie

Wn3 - Poprawiony nakład Wn2

Wa - Wydanie angielskie

Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie

Wa2 - Poprawiony nakład Wa1

Wybierz uwagi:

oznacz uwagi

Kategoria

Notacja

Różnice

Bez różnic

Wf - Wydanie francuskie

Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie

WfD - Egzemplarz Dubois

Wn - Wydanie niemieckie

Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie

Wn1a - Zmieniony nakład Wn1

Wn2 - Drugie wydanie niemieckie

Wn3 - Poprawiony nakład Wn2

Wa - Wydanie angielskie

Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie

Wa2 - Poprawiony nakład Wa1

Ważność

Cofnij Wyczyść

transkrypcja

Prezentacja

Filtrowanie

Kopiuj link PDF Tekst główny

t. 31

		Akcent długi w Wf !!! miniat: wycinek, 3 motywy pr.r., tylko górna 5-linia. EZTU
		w Wa EZnieU2
		w Wn1 EZnieU
		w Wn2 (→Wn3) EZnieU1

Znak, mający w Wf wszelkie cechy akcentu długiego, odczytano w pozostałych wydaniach jako widełki . Świadczy o tym wydłużanie znaku, szczególnie wyraźne w Wn2 (→Wn3) i Wa, mające być może na celu częściowe dopasowanie znaku do dłuższego w poprzednim takcie.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wa2, Wa1, Wf1, WfD, Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3

Uzupełnij ➔

op. 22, Polonez