Zagadnienia : Adiustacje Wa
- « Poprzednia
- 1
- …
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- Następna »
t. 223
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Wersja Wa1, powtórzona następnie we wszystkich analogicznych taktach (t. 227, 243 i 247), mogłaby być pierwotną redakcją tych taktów. Wydaje się jednak bardziej prawdopodobne, że mamy tu do czynienia z niedopatrzeniem Chopina, poprawionym w przedostatniej fazie korekt Wf (→Wn). Poprawkę wprowadzono również w Wa2, przypuszczalnie na podstawie Wn1. Nuta a1 występuje w partii altówek, aczkolwiek dopiero na 3. mierze taktu (po pauzach). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy |
|||||
t. 224
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
W Wa1 nie bemoli ostrzegawczych przed as1 w ćwierćnutowym akordzie l.r. i przed b1, 4. szesnastką pr.r. Znaki dodano w przedostatniej fazie korekt Wf (→Wn), a także w Wa2. W tekście głównym dodajemy jeszcze przed as1, 2. szesnastką pr.r. Por. t. 223. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 225
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
W Wf brak obniżającego c2 na ces2. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa. Podobnie w t. 241 i 245, co sugeruje, że odpowiedni występujący w Wf w tym miejscu za pierwszym razem (t. 221) mógł być dodany w pospiesznej korekcie, gdyż t. 241-260 były przypuszczalnie oznaczone w [A] skrótowo. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||
t. 227
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Tak jak w t. 223, wersja Wa1 to prawdopodobnie przejęty z egzemplarza korektowego Wf błąd Chopina. Kasownik podwyższający as1 na a1 dodano w przedostatniej fazie korekt Wf (→Wn). Poprawkę wprowadzono również w Wa2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy |
|||||
t. 227
|
Utwór: op. 22, Polonez
..
Użyty w Wf skrót leg. jest niejednoznaczny – można go rozwinąć jako leggiero lub legato. Gdyby jednak Chopin chciał zmienić określenie w stosunku do analogicznego t. 223, w którym jest leggiero, zapewne zadbałby o jednoznaczną wskazówkę. Z tego względu w tekście głównym podajemy leggiero, zgodnie zresztą z Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- Następna »