op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 22, Polonez
W Wf (→Wn1) nie ma znaków chromatycznych przed 1., 3. i 6. nutą pod przenośnikiem oktawowym, co stwarza – przynajmniej teoretycznie – wątpliwość co do ich brzmienia. Odpowiednie znaki – 
es3, 
f3 i d3 – dodano w Wa, a pierwszy z nich także w Wn2 (→Wn3). Uwzględniamy je również w tekście głównym. Podobnie w t. 206.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość