op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 22, Polonez
Przed ges2, górną nutą tercji na 2. mierze taktu, w Wf (→Wn) powtórzono 
, co sugeruje, że mimo praktycznej, jednogłosowej pisowni, Chopin prowadził w myśli dwa odrębne głosy (częstsze są sytuacje pomijania znaków z tego powodu, np. w t. 152 czy Etiudzie gis op. 25 nr 6, t. 12). W Wa ten dodatkowy znak znajduje się dopiero na 3. mierze taktu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki ostrzegawcze
notacja: Wysokość