Wa2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 47-50

Akcenty poziome w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, t. 47 od 1. akcentu.              TGTU = 12 krótkich akcentów pod.

Akcenty pionowe w Wa

12 pionowych nad ćwierćnutami, EZnieU1 (częściowo)

Zmiana kroju akcentów na pionowy to dość częsta dowolność Wa. W tym wypadku jeszcze przeniesiono je nad pięciolinię, co można by uznać za uzasadnione charakterystyką brzmienia fortepianu – nuty akcentowane wybrzmiewają dłużej. Co ciekawe, w analogicznych t. 191-194 pozostawiono w Wa autentyczne, poziome akcenty.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.