|
Palcowanie w źródłach !!! miniat: jw. EZnieU |
|
Bez palcowania, propozycja redakcji Tu bez kliszy |
|
Zmodyfikowane palcowanie, alternatywna propozycja redakcji EZnieU1 |
Prawidłowość palcowania Chopinowskiego budzi tu poważne wątpliwości. Dla poprzedzającego trylu tercjowego Chopin niemal na pewno przewidywał następujące palcowanie: 
, potwierdzone autentycznym palcowaniem podobnych układów czarnych i białych klawiszy w Barkaroli op. 60, t. 24 (tryl w t. 26 Barkaroli, identyczny z tym w Polonezie, niemal na pewno miał być wykonany tym samym palcowaniem, gdyż Chopin nie wskazał tam innego). Przy założeniu niezmiennego palcowania trylu, następującą po nim tercję d2-f2 najwygodniej zagrać palcami 1-4 lub 1-5. Oznaczone w źródłach palcowanie 2-4 również jest możliwe, nie widać jednak, dlaczego Chopin miałby je uznać za warte wskazania. Sytuacja wyglądałaby jednak inaczej, gdyby Chopin chciał zmienić palcowanie końcówki trylu, np. w ten sposób: 
. Palcowanie 2-4 nad końcem trylu, a więc przed tercją d2-f2, byłoby wówczas nie tylko sensowne, ale i uzasadnione, gdyż wskazywałoby moment odejścia od poprzedniego schematu. Wersję tę proponujemy jako rozwiązanie alternatywne, natomiast w tekście głównym rezygnujemy z palcowania w tym miejscu, gdyż wersja źródłowa jest wątpliwa, a ewentualne poprawki – niepewne.
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
notacja: Palcowanie
Powrót do adnotacji