Wf
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 164

f przetrzymane w Wf (→Wn)

!!!   miniat: taka jak w t. 20.              TGTU = łuk od ćwierćnuty do ósemki

powtórzone w Wa

Tu bez kliszy 

Wersję partii l.r. w Wa można uważać za podwójny błąd popełniony przez sztycharza tego wydania, który pominął zarówno łuk przetrzymujący f, jak i ósemkę as na 3. mierze taktu. Zdaniem redakcji, prawdopodobny jest jednak inny scenariusz, w którym jest to poprawnie odtworzona wcześniejsza, błędna wersja Wf, które zostało następnie skorygo­wane przez Chopina w ostatniej fazie korekt. Hipotezy poniższej nie można udowodnić bez wglądu w [A], gdyż domniemane korekty Wf polegały wyłącznie na dodaniu pewnych elementów zapisu, co przy starannej realizacji nie pozostawia żadnych widocznych śladów. Niemniej jednak tłumaczy ona logicznie wszystkie zaobserwowane różnice tekstowe w czterech analogicznych t. 20, 58, 164 i 202:

  • w [A] we wszystkich miejscach zapisana by­ła pierwotna wersja, w której f zatrzy­ma­ne było tylko do końca 2. miary taktu (real­ny zapis dotyczył tylko t. 20 i 58, gdyż re­pryza głównej części Poloneza z pewnością nie była w [A] wypisana). Wersja ta zacho­wana jest w wydaniach w t. 58 i 202;
  • w egzemplarzu Wf poprzedzającym ostatnią fazę korekt wersja ta występowała także w t. 20 i 164, aczkolwiek w t. 164 popełniono błąd tercjowy, drukując na 5. ósemce taktu f zamiast as. Stan ten zachował się bez zmian w opartym na tym egzemplarzu Wa;
  • w ostatniej fazie korekt Chopin przedłużył f w t. 20 i 164, w obu miejscach dostoso­wując notację do zastanej sytuacji tak, by zminimalizować ilość pracochłonnych zmian – w t. 20, w którym 5. ósemka wydruko­wa­na była poprawnie, dodał kropkę przedłu­ża­jącą ćwierćnutę f, a w t. 164 wykorzystał błędne f na 5. ósemce, dodając odpowiedni łuk przetrzymujący, i uzupełnił główkę pominiętego as.

Pozostawienie t. 58 i 202 w niezmienionej postaci można by w tym scenariuszu uważać za zdarzające się Chopinowi pominięcie przy korektach niektórych analogicznych miejsc. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa, Autentyczne korekty Wf

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.