|
|
Łuk w t. 117 w A, odczyt dosłowny !!! miniat: 2 triole 117, mały odstęp, ostatnia triola 118 + 1. triola 119, tylko górna 5-linia. Tu łuk nad pierwszymi 5 ósemkami t. 117 |
|
|
Łuk w t. 117-118 w Wn dwutaktowy |
|
|
2 łuki w t. 117-120 w Wf (→Wa) 2 dwutaktowe |
|
|
Łuk w t. 117-120 proponowany przez redakcję TGTU |
Łuk A nie może odpowiadać intencji Chopina, który prawdopodobnie przerwał rysowanie łuku ze względu na brak miejsca – z powodu skreśleń w partii pr.r. jej ostateczna wersja została wpisana na sąsiedniej pięciolinii, przez co elementy położone najwyżej dochodzą już do partii altówek. Niewykluczone też, że w oczach kompozytora funkcję kontynuacji łuku spełnił przenośnik oktawowy (por. zbliżoną sytuację w Etiudzie Es op. 10 nr 11, t. 40-42). W Wn (→Wf→Wa) łukiem objęto t. 117-118, co jest przypuszczalnie wynikiem korekty Chopina. Autentycznym dodatkiem jest też zapewne łuk dodany w t. 119-120 w Wf (→Wa). Te prawdopodobne korekty świadczą, zdaniem redakcji, o intencji objęcia łukiem całego czterotaktu, tak jak w t. 85-89, 93-96 i 109-112. Podział łuku pomiędzy t. 118 a 119 to niemal na pewno skutek rozproszenia uwagi związanego z przejściem na nową stronę zarówno w A, jak i Wn (→Wf). Z tego względu w tekście głównym proponujemy nad tymi taktami jeden łuk.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Autentyczne korekty Wf, Autentyczne korekty Wn
notacja: Łuki