op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. III
t. 397-398
Wskazówkę umieszczono w Wf przed akordem na 3. mierze t. 397. Tego typu umiejscowienie nie jest niczym niezwykłym, jednak w zestawieniu z niewielkimi odstępami między nutami mogło to zmylić sztycharza lub adiustatora Wa. Powtórzenie w t. 389, również pod półnutą c2, sugeruje, że takie umiejscowienie uznano za bardziej prawdopodobne ze względu na brak jakiegokolwiek zaakcentowania tych półnut, inaczej niż w analogicznych t. 53-54 i 57-58, w których Wa ma i 401-402, w których są akcenty.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wa
notacja: Określenia słowne