|
4 łuki A, interpretacja kontekstowa |
|
EZnieU2 |
|
2 łuki proponowane przez redakcję EZTU |
Motywy l.r. mają w źródłach podwójne łuki – motywiczne i "triolowe". Zgodnie z Ogólnymi Zasadami Redakcyjnymi, p. 16, w tekście głównym pomijamy te drugie. Zastąpienie dwóch łuków motywicznych A jednym, frazowym w Wn (→Wf→Wa) to prawdopodobnie dowolność sztycharza Wn1:
- Łuki w A były korygowane – Chopin podzielił wpisany początkowo dwutaktowy łuk na dwie części.
- Dwutaktowe łuki są oczywiście uzasadnione budową fraz, jednak Chopin najwyraźniej nie widział powodu, by tę strukturę oznaczać jednym łukiem. Nie licząc bowiem omawianych taktów i ich powtórzenia, w którym są tylko łuki triolowe, podobne pary motywów występują w całej III cz. Koncertu jeszcze 12 razy (t. 177-182, 353-364 i 494-499) i we wszystkich przypadkach każdy takt-motyw ma oddzielny łuk. Takie podejście jest zresztą oczywiste z punktu widzenia pianistycznego – drugi takt rozpoczyna się akcentowanym dwudźwiękiem, wymagającym nowego impulsu ręki, co dokładnie oznacza nowy łuk.
Z drugiej strony, nie można całkiem wykluczyć, że to sam Chopin powrócił w korekcie Wn1 do swojej pierwotnej koncepcji jednego łuku. Mogło się to wiązać np. z tymi cechami omawianych taktów, które odróżniają je od wszystkich podobnych miejsc – niższym rejetrem i wykonaniem przez l.r. Zdaniem redakcji, jest to jednak zdecydowanie mniej prawdopodobna możliwość.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Autentyczne korekty Wn, Łuki "triolowe"
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji