t. 77

 

 

 

Nie jest jasne, jak doszło do pominięcia nuty es1 w akordzie Wf (→Wa). Rysują się dwie możliwości:

  • nuta została przeoczona, a Chopin korygując Wf1, a następnie Wf2 tego nie zauważył lub zaakceptował tę wersję. Jeśli chodzi o Wf1, to biorąc pod uwagę, że zawiera ono w tym akordzie poważny błąd – dolną nutą jest g zamiast a – przyjęcie, że przy korygowaniu tego wydania Chopin w ogóle nie zwrócił uwagi na ten akord, wydaje się naturalne. Ewentualna akceptacja wersji bez es1 mogła natomiast nastąpić po znalezieniu wspomnianego błędu w korekcie Wf2.
  • Chopin usunął es1 korygując Wf1. Wprawdzie wydaje się niemożliwe, by nie zauważył błędnej nuty w akordzie, który właśnie korygował, ale istnieje możliwość, że błędu tego w momencie ewentualnej korekty nie było. Zdarzają się bowiem sytuacje, w których korekta jednego błędu pociąga za sobą powstanie innego, np. w I cz., t. 336 lub w Sonacie b op. 35, cz. III, t. 20. W tym przypadku dolna nuta mogła być wydrukowana bez linii dodanych (por. podobny błąd w t. 281), na co wskazuje fakt, że główka nuty znajduje się w Wf1 na dobrej wysokości, a linie dodane umieszczone są błędnie, zbyt blisko siebie. Kolejne fazy kształowania się Wf byłyby wówczas następujące ([Wf0] oznacza egzemplarz korektowy):
    [Wf0] Wf1 , Wf2 .
    Widząc [Wf0], Chopin mógł wykreślić es1 i dopisać linie dodane, które jednak umieszczono na złej wysokości.

Podsumowując, można stwierdzić, że kwestia usunięcia es1 przez Chopina pozostaje otwarta, jednak bardziej prawdopodobne wydaje się niezamierzone pominięcie tej nuty. W tekście głównym uwzględniamy ją zatem w formie wariantowej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

notacja: Wysokość

Powrót do adnotacji