![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 4, t. 73-92
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
![](/build/images/x_button.png)
Odczytana dosłownie 2. od góry nuta ostatniego akordu brzmi w Wn1 des2, co jest oczywistym błędem wobec uderzanego równocześnie d1 w l.r. Regularna budowa trójakordowych motywów wskazuje na błąd tercjowy, a nie przeoczenie . Tak też – na h1 – poprawiono to w Wn2.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn, Błąd tercjowy, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, Wf2, Wf3, Wf4, WfSz, WfD, WfS, Wn1, Wn2, KG, Wa1, Wa2