Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 39-56
s. 1, t. 1-18
s. 2, t. 19-38
s. 3, t. 39-56
s. 4, t. 57-75
Tekst główny
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Afin - Autograf fragmentu finału
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wf5 - Drugie wydanie francuskie
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KG - Kopia Gutmanna
Afin - Autograf fragmentu finału
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wf5 - Drugie wydanie francuskie
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 47

ces1-ces2 w źródłach (odczyt dosłowny)

c1-c2 (możliwa interpretacja)

Wariantowa propozycja redakcji

Pierwsza ósemka ostatniej trioli, ces1(2), może być odczuwana jako obca, jeśli uznać, że kończąca 1. połowę taktu seksta a-f determinuje powrót tonacji b-moll, w której gamowłaściwym dźwiękiem jest c1(2). Nie jest to jednak wcale oczywiste, a ponadto tonacja b-moll nie wyklucza przecież użycia obniżonego drugiego stopnia. Zasadność przypuszczenia, że Chopin zapomniał odwołać bemole z 1. połowy taktu, staje się jeszcze bardziej wątpliwa, gdy wziąć pod uwagę strukturę interwałową 2. i 4. trioli t. 47 oraz 2., 3. i 4. trioli t. 48 – na początku każdej z nich (oprócz rozpatrywanej) pojawia się mała sekunda. W tym przypadku w tekście głównym pozostawiamy więc wersję źródeł, ewentualne koniektury proponując jako wersje alternatywne.

Patrz t. 22

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Błędy A

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: WfSz, WfS, WfD, Afin