![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 2, t. 19-38
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
![](/build/images/x_button.png)
Po modulujących progresjach poprzednich taktów t. 21-22 prowadzą – poprzez akord dominanty nonowej (As)-c-es-ges-heses – do tonacji Des-dur, w której utrzymane są t. 23-30. W tym kontekście, na końcu t. 22 o wiele naturalniej brzmi d-es-f niż d-e-f. Dlatego oprócz wersji źródeł z E-e na przedostatniej ósemce proponujemy alternatywną wersję z Es-es.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
WfSz, WfS, WfD, Afin