Po 2. mierze tego taktu AI ma znak repetycji, kończący powtarzany, 16-taktowy odcinek rozpoczęty na 3. mierze t. 32. Aby zachować równoległość zapisu z tekstem głównym opartym na A (→Wf→Wn,Wa), zaznaczone powtórzenie wypisujemy nutami (oryginalny zapis jest dostępny w wersji "transkrypcja"). Podobny zabieg stosujemy w przypadku As, choć w szkicu powtórzenie t. 33-48 nie jest w żaden ogólnie przyjęty sposób oznaczone. Za wskazówkę w tym względzie można uważać podwójną kreskę po t. 48, choć może ona być też sygnałem zmiany tonacji (również nie zaznaczonej). Narzucającą się symetrię w proporcji poszczególnych części Walca można tu także uznać za argument – dwie podobnie zbudowane 32-taktowe części, początkowe cis-moll i più lento Des-dur, znajdują naturalne dopełnienie w przedzielającym je odcinku o długości również 32 taktów.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia:
notacja: Skróty pisowni i inne