op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll
W Wf nie ma 
obniżającego gis2 na g2 w 1. akordzie taktu, co jest oczywistym błędem. Znak znajduje się we wszystkich pozostałych źródłach. Wszystkie źródła, łącznie z Wf, mają na tej wysokości przed akordem na 2. mierze taktu. Ten w tym kontekście niepotrzebny znak w tekście głównym pomijamy.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf
notacja: Wysokość
