Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
t. 21-22
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Takty te, będące dokładnym powtórzeniem t. 5-6, w KF (→Wn) i podkładzie do Wa (→Wa1) nie zostały opalcowane. Najprawdopodobniej tak samo było w podkładzie do Wf, a dopiero korygując to wydanie, Chopin dodał pewne wskazówki. Nawiązują one do dokładnych oznaczeń z t. 5-6 i 9-10, przypominając mniej typowe sytuacje, związane z układem dwóch sąsiadujących białych klawiszy. Można stąd wyciągnąć wniosek, że za typowe, niewymagające przypomnienia kompozytor uważał naprzemienne użycie palców 1-2 (w dolnym głosie) i 4-3 (w górnym) dla następstw białego i czarnego klawisza. Palcowanie to powtórzono także w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 23-26
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Palcowanie Chopinowskie – oznaczone według tych samych zasad, co w poprzednim czterotakcie – zostało najprawdopodobniej dodane w czasie korekty Wf. Na podstawie tego wydania uzupełniono później wskazówki także w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 29
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
W KF widać, że obniżający e1 na es1 w 1. akordzie został przeniesiony sprzed półnuty. Ślady korekty, polegającej na dodaniu tego w 1. akordzie (co wymagało przesunięcia całego akordu) widoczne są także w Wf. Błąd znajdował się więc prawdopodobnie także w [A]. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 30-31
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Różne wersje notacji rytmicznej ostatniej tercji nie dają się łatwo sklasyfikować pod względem autentyczności i chronologii. Różnice pomiędzy poszczególnymi źródłami dotyczą trzech elementów: łuku przetrzymującego b1, wartości rytmicznej nuty d2 oraz pauzy szesnastkowej, dopełniającej wartości rytmiczne górnego głosu. Dla nuty d2 przyjmujemy występującą w Wf postać ósemki staccato, gdyż wersja ta mogła być korygowana przez Chopina. Z praktycznego punktu widzenia istotne jest jednak tylko przetrzymanie lub powtórzenie nuty b1. Biorąc pod uwagę niewątpliwe Chopinowskie uzupełnienia Wf w tym i następnym takcie, do tekstu głównego przyjmujemy wersję bez łuku przetrzymującego tę nutę. Dodatkowo, proponujemy również rozwiązanie wariantowe z łukiem w nawiasie, gdyż ostateczna intencja Chopina w tej kwestii nie jest jednak pewna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności KF |
||||||||||
t. 31
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Pedalizacja została przez Chopina dodana najprawdopodobniej w czasie korekty Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »