Półnuta E nie jest przedłużona punktem w żadnym ze źródeł. W analogicznym t. 86 jedno ze źródeł – Wf – ma jednak półnutę z kropką, tak iż można się zastanawiać, która z wartości jest prawidłowa. Jeśli wziąć pod uwagę autentyczną pedalizację, zapewniającą brzmienie tej nuty przez cały takt, to okaże się, że wybór wartości rytmicznej ma właściwie tylko ideowe znaczenie. Dlatego nie ingerujemy tu w tekst źródłowy i wersję tę przyjmujemy w tekście głównym także w t. 86.
W Wn brakującą rzekomo wartość rytmiczną dolnego głosu uzupełniono dowolnie za pomocą pauzy ćwierćnutowej (por. t. 49-57). Dodatek ten powtórzono w Wa3.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn
notacja: Rytm