|
|
|
|
Wersja AI tego taktu i podobnych t. 38 i 40 świadczy o pracy Chopina nad najefektywniejszym wykorzystaniem możliwości cieniowania brzmienia, jakie daje zmiana rejestru nuty basowej. Widać to jeszcze wyraźniej, gdy wziąć pod uwagę poprawki widoczne w t. 35, 38 i 40. Początkowo
Następnie, jeszcze w AI Chopin zrezygnował z dolnych Es w t. 35 i przesunął powtórzenie As1 do t. 40; obie zmiany mają charakter lokalny, zmierzają jednak w kierunku wydłużenia odcinków wyznaczanych zmieniającymi się nutami basowymi:
Ostatecznie Chopin odsunął moment pojawienia się dolnej toniki As1 na sam koniec tego odcinka, co podkreśliło rolę poszczególnych fraz w skali całej Etiudy:
Takie kompleksowe zmiany rejestrów fragmentów linii basowej spotykamy także w innych utworach Chopina, np. w Polonezie cis op. 26 nr 1, t. 52-53 i analog., Etiudzie As Dbop. 36 nr 2, t. 57-59 czy zakończeniu Ballady F op. 38, (t. 202-204).
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Zmiany akompaniamentu
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji