op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
Widoczne w KDP dwa łuki l.r., każdy obejmujący 6 nut, są niemal na pewno dodatkiem kopisty, który w ten sposób oznaczył oryginalne grupowanie szesnastek. Zabieg ów był potrzebny, gdyż wskazujące właściwe grupowanie dwa autentyczne wiązania zostały w KDP zastąpione jednym, co umożliwiało zapisanie 2. połowy taktu jako powtórzenia pierwszej. Łuki te traktujemy więc jako część skrótowego oznaczenia w tym takcie. Podobnego chwytu użył kopista w t. 42-43.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
notacja: Łuki
