|
|
w AI !!! miniat: pasek tekstowy krojem tytułowym. "[Etude]" To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji |
|
|
w Wf1 !!! jak TGTU, ale J (inicjał LIszta) Miniatury tego i następnych wariantów brać z innych etiud (z pierwszej) |
|
|
w Wf2 !!! TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją |
|
|
w Wn1 |
|
|
!!! Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy |
|
|
!!! Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach |
|
|
w Wa4 !!! Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach |
W AI Chopin nie wpisał tytułu utworu, trudno jednak sądzić, by w sierpniu 1832 r., na etapie kompletowania całego op. 10 mógł choćby rozważać możliwość nazwania go inaczej niż Etude. Przekonania tego nie osłabia fakt, iż na końcu autografu edycyjnego Etiudy E nr 3 Chopin do identyfikacji następnej etiudy w zbiorze używa jej określenia tempa-charakteru il presto con fuoco. W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Dedykacje, Adiustacje Wn
notacja: Określenia słowne