t. 2-4
Łuk AI !!! miniat: od 2. ósemki t. 2 do półnuty w t. 4, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez oznaczeń pomiędzy pięcioliniami. Tu łuk od f2 w t. 3 do półnuty |
||
!!! łuk od c2 na 2. ósemce t. 2 do des2 w t. 3 |
||
!!! TGTU |
Ani w A, ani w Wf łuki nie są w tych taktach dokładne. Łuk A stopniowo zanika wskutek kończącego się atramentu, tak iż nie ma pewności, dokąd w intencji Chopina miał sięgać. W Wf (→Wn1) wątpliwość dotyczy przejścia do nowej linii pomiędzy t. 2 i 3 – łuk w t. 2 sugeruje kontynuację (zgodnie z A), czego nie potwierdza jednak nowy łuk w t. 3. Łuk AI jest wprawdzie czytelny, ale generalnie łuki w tym rękopisie wydają się być stawiane wyrywkowo, bez intencji stworzenia spójnego, kompletnego obrazu frazowania czy artykulacji (zbieżność z drugim łukiem Wf jest zapewne przypadkowa). Zdaniem redakcji, nie ma powodu sądzić, by łukowanie miało się tu różnić od oznaczeń w analogicznych t. 10-12, objętych jednym łukiem zarówno w A, jak i w wydaniach. Por. t. 47.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf
notacja: Łuki