Zagadnienia : Błędy A
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
t. 4
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Przed 7. szesnastką w A nie ma przywracającego e1. Jednak przed es1 na 9. szesnastce wpisany jest , który nie miałby racji bytu, gdyby 7. i 8. szesnastka miały brzmieć es1. Przeoczenie nie ulega tu zatem wątpliwości i zostało potwierdzone dodaniem znaku w korekcie Wf (→Wn,Wa). Analogiczny t. 37 zapisany jest bezbłędnie już w A. Por. t. 12. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 10
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 11
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 12
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
Brak w A przywracającego e2 na 7. szesnastce i przywracającego es2 dwie szesnastki dalej wyraźnie sugeruje użycie akordu c-moll w połowie tego taktu. Chopinowskie korekty Wf (→Wn,Wa) dają jednak pewność, że podobnie jak w t. 4 intencją kompozytora był tu akord C-dur (analogiczny t. 37 zapisany jest bezbłędnie już w A). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 13
|
Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur
..
W A brak obniżającego a1 na as1 w l.r. i obniżającego e2 na es2 w 9. szesnastce pr.r. Porównanie z jedenastoma analogicznymi taktami dowodzi przeoczenia Chopina. W Wf (→Wn,Wa) znaki uzupełniono. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »