Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 15

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

W A (→Wf) nie ma  podwyższającego f2 na fis2 na końcu taktu. To oczywiste przeoczenie (por. podobny t. 7) poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 16

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

b2 od 7. szesnastki w A

!!!   miniat: 8 ostatnich szesnastek, tylko górna 5-linia.     Tu bemol w połowie taktu (przesunąć ładnie 4 pierwsze szesnastki w 2. grupie i g1 w l.r.)

b2 w 11. szesnastce w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU

..

Wersja A jest oczywiście wcześniejsza i została przez Chopina zmieniona w korekcie Wf (→Wn,Wa). Por. t. 18, w którym ten rytm zmian harmonicznych występował od początku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 24

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

W A nie ma  obniżającego a1 na as1 w akordzie na 2. ósemce taktu. Jest to niewątpliwa pomyłka, zrozumiała, gdy uświadomimy sobie, że Chopin najpierw pisał partię pr.r., przypuszczalnie półtaktowymi fragmentami, a potem dopisywał partię l.r. W momencie pisania omawianego akordu as jako składnik panującej harmonii było więc już ugruntowane w jego świadomości. Znak uzupełniono w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 24-25

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed f i F w akordach na 2. ósemce.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 25

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Jako dolną nutę 1. szesnastki Wf ma e1. Ten raczej oczywisty z pianistycznego punktu widzenia błąd poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn