|
|
|
Łuki Wf, odczyt dosłowny !!! łuk 48 do kreski taktowej; łuk 50 od 1. ósemki do ucięcia (koniec tego łuku ma osobną adnotację), bez klinika; |
|
Prawdopodobna interpretacja łuków Wf (→Wa) !!! to co red w poprzednim wariancie: t. 49=TGTU, t. 50=tr (łuk od 1. ósemki, bez klinika) |
|
Inna interpretacja Wf !!! t. 49 do kreski taktowej; t. 50 łuczek górą do 1. ósemki; łuk dołem TGTU (od 2. ósemki do ucięcia), bez klinika |
|
!!! łuk 48-49 dołem do kreski taktowej; łuk 50 od kontynuacji (początek przed 1. ósemką) do ucięcia; bez klinika |
Główną trudność stanowi tu interpretacja niedokładnego łukowania Wf. Sugerujące kontynuację zakończenie łuku w t. 49 może być po prostu niedokładne (jak w pr.r.; tak to zinterpretowano w Wa), nie można jednak wykluczyć, że Chopin rzeczywiście chciał doprowadzić łuk do 1. oktawy w t. 50. W tym ostatnim przypadku początek łuku w t. 50 można z kolei uważać za niedokładne odtworzenie wersji A (łuk od 2. ósemki taktu) lub za niedokładnie zanotowaną kontynuację poprzedniego łuku (wersja Wn). Za najprawdopodobniejszą interpretację zapisu Wf uważamy pierwszą z powyższych możliwości, w której jako wiarygodny traktowany jest łuk w t. 50-52, w tej postaci będący prawdopodobnie efektem korekty Chopina (patrz t. 51-52).
Biorąc pod uwagę powyższą niejednoznaczność notacji Wf, w tekście głównym podajemy wersję A, niewątpliwie autentyczną i niebudzącą wątpliwości interpretacyjnych.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji