Wf
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 9

Łuk w A (→WfWn,Wa)

!!!   miniat: od 2. ósemki, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.    Tu łuk 2. połowa taktu, od g1 do f1

Propozycja redakcji

!!!    TGTU

Łuki w powtórzeniu pierwszego zdania Etiudy (t. 9-16) wydają się być w A mniej dokładnie opracowane. Chopin zapisał łuki tylko w t. 9 i analog. (oprócz t. 13), ale tylko w t. 14 niedokładny łuk można uznać za rozpoczynający się od as1, jak to w przeważającej liczbie przypadków jest oznaczone w analogicznych taktach pierwszego zdania (t. 1-8) i jego powtórzenia w 2. części Etiudy (t. 34-39). Zdaniem redakcji jest mało prawdopodobne, by w t. 9-16 Chopin miał na myśli odmienne wykonanie, dlatego we wszystkich miejscach (t. 9, 10, 13 i 14) w tekście głównym proponujemy łuki rozpoczynające się od as1. Warto zwrócić uwagę, że zwłaszcza tam, gdzie as(1) przypada na 3. ósemkę taktu, obie pisownie – z łukiem obejmującym tę nutę lub nie – są praktycznie równoważne, gdyż nuta ta jest akcentowana i nie ma znaku wskazującego na wykonanie staccato.

W t. 10 i 11 A zawiera dwa poważne błędy w notacji znaków chromatycznych, co może potwierdzać tezę o mniej starannym zapisie tego fragmentu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.