Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 1-2

Palcowanie A

!!!   miniat: 8 szesnastek, obie 5-linie.      Tu pierwsze 2 szesnastki = TGTU, potem '21' pod 3. i 4. szesnastką (razem 6 cyfr).

Wf (→Wn)

!!!    TGTU

Wa

!!!    TGTU + pr.r. w t. 1 {'32' '15'} 3 razy (od 5. do 10. szesnastki) + l.r. t.1 od as '2121'; t. 2 od g '121'

W A Chopin oznaczył palcowanie pr.r. tylko na początku Etiudy, uważając widocznie jego uogólnienie na pozostałe sytuacje za bezproblemowe. W t. 22 zapisał też palcowanie l.r. Korygując Wf, zdecydował się jednak doprecyzować wskazówki w kilku miejscach, na ogół tam, gdzie można by mieć wątpliwości, czy użyć 3. czy 4. palca: w t. 1, 17, 33, 42-43 i 56. Opierając się na Chopinowskich wskazówkach, Fontana szczegółowo rozpisał w Wa palcowanie pr.r. w t. 1, 3-4 i 7-8. Mniej obszernych uzupełnień dokonał także w t. 16, 18, 22, 24, 33 i 48. Okazjonalnie, w t. 1-3, 7, 15 i 22 dodał też palcowanie dla l.r.

Oddzielnie omawiamy sprzeczne z pozostałymi wskazówkami palcowanie A na początku t. 26

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Autentyczne korekty Wf

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

.