Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 50
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Dwa akcenty widoczne w A interpretujemy jako długie, gdyż nie odbiegają od pozostałych na tej stronie rękopisu. W Wf (→Wn,Wa) odtworzono – jako krótki – tylko górny akcent. Ponieważ kompletność Chopinowskiej korekty Wf budzi wątpliwości, tekst główny opieramy w całości na A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 53
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Widoczny w A akcent należy zdaniem redakcji odczytywać jako długi. Znak Wf nie jest jednoznaczny, co interpretujemy na korzyść zwykłego, krótkiego akcentu. Tak to też odczytano w Wn. Natomiast Wa podaje długi akcent (oprócz pozbawionego znaku Wa2). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »