Zagadnienia : Adiustacje Wa
t. 75-76
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Widoczne w A akcenty długie odczytano w Wf, kierując się tylko ich wielkością, jako znak i krótki akcent. Zarówno w Wn, jak i Wa znaki ujednolicono: Wn ma dwa akcenty krótkie, Wa – długie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 76
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Na początku taktu Fontana uzupełnił palcowanie Chopinowskie. Dla 2. nuty wybrał 1. palec, co jest propozycją uzasadnioną, ale nie jedyną możliwą. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 76-77
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Słabo widoczny łuk A przeoczono w Wf (→Wa2,Wn1→Wn2→Wn3). Znak dodano w Wa3 (→Wa4) i Wn4 (→Wn5), zapewne przez analogię do poprzedniego taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 79
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
W Wa Fontana dodał palcowanie dla dwóch pierwszych figur, rozpoczynających się od tercji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||||||
t. 85
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Mimo iż właściwy tekst nie ulega tu praktycznie żadnej wątpliwości, jego prawidłowy zapis pojawia się w źródłach dopiero w Wn3 (→Wn4→Wn5). Notacja A jest niejasna co do podziału na głosy (ręce), co być może spowodowało błąd rytmiczny Wf (→Wn1→Wn2, →Wa2→Wa3). Z kolei w Wa4 przy dodawaniu laseczek półnutowych pominięto nutę Ges. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Niedokładności A |