|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Niedokładnie zapisany i częściowo słabo widoczny łuk A biegnie najprawdopodobniej od początku t. 46 do 1. ósemki t. 47. Powodem nieuwzględnienia w łukowaniu początku frazy w t. 45 mogły być poprawki – przypuszczalnie Chopin początkowo zapisał akordy z laseczkami i wiązaniem pod nutami, co uniemożliwiało naturalne poprowadzenie łuku nad dwoma taktami. (Chopinowską skłonność do stawiania łuków – o ile to możliwe – od strony główek nutowych można zaobserwować np. w autografie Etiudy c nr 12, t. 3 i 41.)
W Wf t. 45 i 46 rozdzielone są przejściem do nowej linii, co jest bardzo częstym powodem niedokładności w notacji, szczególnie łuków. Znak w t. 46 sugeruje kontynuację łuku z poprzedniego taktu, niewykluczone więc, że brak początku łuku w t. 45 to wynik nieuwagi sztycharza przy realizacji Chopinowskiej korekty Wf.
Biorąc pod uwagę powyższe uwagi, proponujemy w tekście głównym naturalny łuk, obejmujący całą tę akordową frazę, tak jak to bez żadnych wątpliwości oznaczono w przypadku podobnej frazy w t. 47-48.
W Wn2 i Wa powtórzono łuk Wf, skracając jego lewy koniec dla uniknięcia niedokładności zapisu.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn
notacja: Łuki
Powrót do adnotacji