Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 36-54
s. 1, t. 1-15
s. 2, t. 16-35
s. 3, t. 36-54
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 40-42

Łuki A i Wf (→Wn1) (odczyt dosłowny), Wn2 (→Wn3Wn4) i Wa

!!!    miniat: 2 ostatnie 8ki t. 39 i 2 pierwsze 40 + po odstępie podobne cztrey w t. 42-43, tylko górna 5linia.    Tu łuk do ostatniej w t. 39 i na 2 ósemki 43

Prawdopodobna interpretacja A

!!!    TGTU

Możliwa interpretacja A

!!!    ciągły łuk od kontynuacji w 39 (początek linijki=TGTU) do 2. ósemki 43. Czyli połączone łuki 39-40

Możliwa interpretacja Wf

!!!     połączony 39-40, przerwany 42-43

Brak łuków w t. 40-42 wydaje się być niedopatrze­niem Chopina – wskazuje na to zarówno kontekst muzyczny, jak i pewne cechy graficzne łuków A i Wf. W A takty te zapisane są z użyciem przenośnika oktawowego, który mógł Chopinowi stworzyć złudzenie łuku (umieszczony jest na wysokości łuku z t. 38-39), a ponadto 1. łuk w t. 43 sugeruje kontynuację z t. 42 na poprzedniej stronie. Natomiast w Wf (→Wn1) koniec łuku w t. 39 dociągnięty jest – wbrew A – do kreski taktowej, co z kolei sugeruje jego kontynuację w t. 40 w nowej linii (w pozostałych wydaniach łuk skrócono). Biorąc to pod uwagę redakcja proponuje w tekście głównym uzupełnienie łuków w sposób mogący wynikać z pisowni A, a także alternatywne możliwości, uwzględniające także sugestię Wf.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki