Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-15
s. 1, t. 1-15
s. 2, t. 16-35
s. 3, t. 36-54
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 1-14

  w A

!!!    miniat: t. 1 od 2. ósemki + t. 5. od 2. do 5. ósemki, tylko gróna 5linia, z numerami taktów.       Tu tr= widły jak TGTU bez nawiasów, t. 1-2, 5-6, 9;     red= widły jak TGTU bez nawiasów, t. 1-2, 5-6, 9-10, 13-14.

Wf

!!!    tylko te, co w t. 1-2, 5-6, 9-10, 13-14 są w TGTU bez nawiasów.  w t. 5 i 13 od 2. ósemki do pomiędzy 3. a 4.; w t. 9 od 2. do 4.   wszędzie od 5. do 6. ósemki

Wn

!!!    =Wf, ale tylko w t. 13 (puste t. 5 i 9)

Wa

!!!    to, co Wf (t. 5, 9, 13), ale  zawsze tylko od 2. do 3. ósemki

Propozycja redakcji

Widełki dynamiczne zapisane w A w t. 1, 2, 6, 10 i 14 nie zostały wydrukowane w wydaniach, a te w t. 5, 9 i 13 odtworzono niedokładnie. Zmiany zakresu znaków są niewątpliwie przypadkowe, toteż w tekście głównym trzymamy się notacji A. Nie jest natomiast oczywiste, czy pominięcie niuansów można w całości złożyć na karb niestaranności (być może pośpiechu) sztycharza. Obraz muzyki, jaki przekazuje Wf, mimo że mniej szczegółowy, wydaje się bowiem przekonujący i mógł być zaakceptowany przez Chopina. Dlatego oba główne, źródłowe zestawy znaków – A i Wf – uważamy za równorzędne i w formie wariantowej proponujemy w tekście głównym.

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, A, Wf2, WfD, Wa3, Wa4, WfJ, WfS, Wn1, Wn2, Wn3, Wn4