t. 1-14
w A !!! miniat: t. 1 od 2. ósemki + t. 5. od 2. do 5. ósemki, tylko gróna 5linia, z numerami taktów. Tu tr= widły jak TGTU bez nawiasów, t. 1-2, 5-6, 9; red= widły jak TGTU bez nawiasów, t. 1-2, 5-6, 9-10, 13-14. |
||
!!! tylko te, co w t. 1-2, 5-6, 9-10, 13-14 są w TGTU bez nawiasów. w t. 5 i 13 od 2. ósemki do pomiędzy 3. a 4.; w t. 9 od 2. do 4. wszędzie od 5. do 6. ósemki |
||
!!! =Wf, ale tylko w t. 13 (puste t. 5 i 9) |
||
!!! to, co Wf (t. 5, 9, 13), ale zawsze tylko od 2. do 3. ósemki |
||
Propozycja redakcji |
Widełki dynamiczne zapisane w A w t. 1, 2, 6, 10 i 14 nie zostały wydrukowane w wydaniach, a te w t. 5, 9 i 13 odtworzono niedokładnie. Zmiany zakresu znaków są niewątpliwie przypadkowe, toteż w tekście głównym trzymamy się notacji A. Nie jest natomiast oczywiste, czy pominięcie niuansów można w całości złożyć na karb niestaranności (być może pośpiechu) sztycharza. Obraz muzyki, jaki przekazuje Wf, mimo że mniej szczegółowy, wydaje się bowiem przekonujący i mógł być zaakceptowany przez Chopina. Dlatego oba główne, źródłowe zestawy znaków – A i Wf – uważamy za równorzędne i w formie wariantowej proponujemy w tekście głównym.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Niedokładności Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki