mUltimate Chopin

op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 40-42

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

Łuki A i Wf (→Wn1) (odczyt dosłowny), Wn2 (→Wn3→Wn4) i Wa

!!!    miniat: 2 ostatnie 8ki t. 39 i 2 pierwsze 40 + po odstępie podobne cztrey w t. 42-43, tylko górna 5linia.    Tu łuk do ostatniej w t. 39 i na 2 ósemki 43

Prawdopodobna interpretacja A

!!!    TGTU

Możliwa interpretacja A

!!!    ciągły łuk od kontynuacji w 39 (początek linijki=TGTU) do 2. ósemki 43. Czyli połączone łuki 39-40

Możliwa interpretacja Wf

!!!     połączony 39-40, przerwany 42-43
..

Brak łuków w t. 40-42 wydaje się być niedopatrze­niem Chopina – wskazuje na to zarówno kontekst muzyczny, jak i pewne cechy graficzne łuków A i Wf. W A takty te zapisane są z użyciem przenośnika oktawowego, który mógł Chopinowi stworzyć złudzenie łuku (umieszczony jest na wysokości łuku z t. 38-39), a ponadto 1. łuk w t. 43 sugeruje kontynuację z t. 42 na poprzedniej stronie. Natomiast w Wf (→Wn1) koniec łuku w t. 39 dociągnięty jest – wbrew A – do kreski taktowej, co z kolei sugeruje jego kontynuację w t. 40 w nowej linii (w pozostałych wydaniach łuk skrócono). Biorąc to pod uwagę redakcja proponuje w tekście głównym uzupełnienie łuków w sposób mogący wynikać z pisowni A, a także alternatywne możliwości, uwzględniające także sugestię Wf.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 40

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

Przed ostatnim akordem w A brak kasowników przywracających c2 i c3. Znaki dodano zapewne dopiero w ostatniej korekcie Wf (→Wa), gdyż nie ma ich w Wn1 (w późniejszych Wn je uzupełniono).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 40

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

as w A (→Wf→Wn) i Wa4

!!!    miniat:     ten akord, tylko dolna 5linia.      Tu bemol as

a w Wa3

!!!      Tu pusta klisza
..

Brak w Wa3  przed najniższą nutą ostatniego akordu jest z pewnością pomyłką, poprawioną w Wa4.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 41

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

..

W ostatniej korekcie Wf (→Wa) przed 4. akordem dodano  ostrzegawczy przed g (znaku nie ma w A ani Wn). Zamiast tego dodajemy kasowniki przed d1 i d2 w 2. akordzie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 42

Utwór: op. 10 nr 11, Etiuda Es-dur

fis w A, Wn i Wa

!!!   miniat: 2. i 3. ósemka, tylko dolna 5linia.       Tu TGTU

g w Wf
..

g jako najniższa nuta 3. akordu to niemal na pewno pomyłka sztycharza Wf. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn