Zagadnienia : Błąd tercjowy
t. 22
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Jako 4. szesnastkę pr.r. KLI ma wynikające z logiki budowy figuracji h2. W Wf1 w tym miejscu pojawia się pomyłkowo d3, poprawione przez Chopina w korekcie Wf2 (→Wa) na h2. Błędna nuta musiała początkowo występować także w Wn1, co potwierdzają widoczne w tym wydaniu ślady jej usuwania, ostatecznie jednak Wn1 i wszystkie póżniejsze Wn również mają h2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
|||||
t. 46
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Nuta dis w Wn jest wynikiem nałożenia błędu Wf1 i adiustacji Wn: przejęte z Wf1 błędne d (bez żadnego znaku chromatycznego) zostało przez adiustatora Wn, skupionego przede wszystkim na uzupełnianiu brakujących znaków chromatycznych, opatrzone i w ten sposób dopasowane do akordu H7. W korekcie Wf2 Chopin zmienił to d na H, przywracając wersję, która – jak o tym świadczy KLI – była od początku jedyną zamierzoną. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 76
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
Jako 8. szesnastkę Wf1 ma błędnie h1 zamiast g1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |