|
!!! miniat: 3 miary t. 15 (od 2. do 4.), tylko górna 5-linia, bez palcowań. Tu widły |
|
cresc. i dim. w Wfkor !!!!!! NOWE TGTU !!!!! jak stare, ale dim. później trochę (jedną nutę) i niżej - pod chorągiewkami się skończy, te chorągiewki w związku z tym ciut (o 8) podnieść (dim. x=1579, y=1070) |
|
cresc. i dim. (później) w Wf (→Wn,Wa) !!! TGTU, ale dim. dopiero pod c2 (10. 16-ka) |
cresc. i 
dim. w
Wskazania dynamiczne, wpisane przez Chopina w Wfkor, są zgodne z widoczną w tej Etiudzie tendencją, by zakreślać jedynie ogólne ramy niuansów dynamicznych. Brak określenia zasięgu crescenda rozpoczętego w t. 15 może jednak sugerować – zdaniem redakcji błędnie – że obowiązuje ono aż do t. 17, w którym pojawia się dim. Odczucie to potwierdzają dokładniejsze oznaczenia Ao, które jednoznacznie wskazują punkt kulminacyjny na początku t. 16.
W tekście głównym pozostawiamy bez zmian określenia Wfkor, wierząc, że precyzyjne niuanse frazowania wynikają w naturalny sposób z ukształtowania linii figuracji. Skorzystanie z określeń Ao jest tu wszakże niewątpliwie możliwe i uzasadnione.
W Wf (→Wn,Wa) określenie dim., rozpoczynające się w Wfkor pod koniec 1. połowy t. 17, umieszczono nieco dalej, na 3. mierze taktu, co naszym zdaniem mniej trafnie oddaje intencję Chopina.
Osobnego omówienia wymagają bezwzględne wskazania dynamiki w t. 16 i 18 – Ao ma 
na początku każdego z tych taktów. W tym przypadku brak tych wskazań w wersji przygotowanej do druku trudno uznać za mało istotny szczegół. Jest to zdaniem redakcji składnik dojrzałej koncepcji brzmieniowej całości Etiudy zarówno jako utworu samodzielnego, jak i części cyklu. Koncepcja ta, ukształtowana ostatecznie dopiero w czasie przygotowywania op. 10 do publikacji, obejmuje także ujednoliconą artykulację głosów towarzyszących – zarówno w prawej, jak i w lewej ręce – głównej linii figuracji.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Określenia słowne
Powrót do adnotacji