KLI
Tekst główny
KLI - Kopia Linowskiego
Ao - Autograf okolicznościowy
Wf - Wydanie francuskie
Wfkor - Chopinowska korekta Wf
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład [Wa1]
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 8

Akcent długi w Ao i Wfkor

!!!   TGTU

 i  w Wf (→Wn,Wa

!!!!     widełki na środku między 5-liniami (na miniaturze bliżej l.r.) wg Wf = od kaso f2 do kaso d2   + fz pod oktawą E-e (bez akcentu).

W tekście głównym, zgodnie z własnoręcznymi wpisami Chopina w Wfkor i Ao, podajemy znak akcentu długiego nad 2. ćwierćnutą l.r. W Wf (→Wn,Wa) nadano mu postać widełek  na 1. mierze taktu, co zupełnie zmieniło jego zna­czenie. W kolejnej korekcie Chopin przywrócił podkreślenie oktawy E-e, tym razem dodając . Zdaniem redakcji była to interwencja ad hoc​, wymuszona błędnym odczytaniem zamierzonego przez Chopina znaku akcentu, który lepiej harmo­nizuje z całością oznaczeń dynamicznych Etiudy (porównanie Ao z wersją ostateczną wykazuje, iż przygotowując Etiudę do druku, Chopin dokonał starannej selekcji oznaczeń, m. in. wielokrotnie rezygnując ze znaków ; por. np. t. 4).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.