|
|
Łuki Wa !!! [miniatura ta co przy widełkach, tylko z numerem taktu i dodaną (po odstępie) drugą częścią: 2 ostatnie akordy t. 476 i seksta 477. Tu łuki kończące się w 468 (jakby obejmujący kropki przedłużające półnutę, ale poziomy) i 476 (obejmujący ostatnią ćwierćnutę)] |
|
|
!!! [468-9 = TGTU, 476-7 tr (dotyczy tylko kliszy) łuk od ostatniej pauzy w t. 473 do końca t. 476 / red = Wa] |
|
|
!!!! [TGTU] |
W tekście głównym podajemy konsekwentne i naturalne łukowanie Wf (i Wn). W Wa łuki nad chorałowymi frazami w tych taktach są krótsze, tak jak to się zdarzało już wcześniej (np. w t. 226). W KG łuk w t. 474-476 (t. 476 jest ostatni na stronie) jest niejednoznaczny – jego koniec sugeruje kontynuację, ale w t. 477 nie ma dalszego ciągu, a ponadto równie zamaszyście jak koniec napisany jest też początek, co nakazuje ostrożność w jego interpretacji. Przyjmujemy – inaczej niż Wn – że łuk ten obejmuje tylko 3 takty.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wa, Niedokładności KG
notacja: Łuki