t. 433
Żadna z wersji źródłowych nie może być uważana za w pełni wiarygodną. Brak znaków chromatycznych przed 3. oktawą w KG (→Wn1) i Wf nakazywałby odczytanie jej jako Dis-dis, wiarygodność takiego odczytania podważają jednak częste w utworach Chopina przeoczenia znaków chromatycznych w podobnych sytuacjach. Z drugiej strony, kasowniki widoczne w Wa są przypuszczalnie dodatkiem adiustatora (jest to zupełnie pewne w przypadku Wn2). W przeciwieństwie do t. 95 kryteria stylistyczne przemawiają tu jednak zdecydowanie za błędnym opuszczeniem kasowników: t. 433-434 tworzą pierwszy człon progresji modulującej (chromatycznej), której istotą jest ścisłe zachowanie struktury interwałowej motywów. Dlatego też tę właśnie wersję z oktawą D-d podajemy jako główną.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
notacja: Wysokość